Co to są zaburzenia somatyczne?

Zaburzenie objawów somatycznych polega na tym, że osoba koncentruje się w znacznym stopniu na objawach fizycznych, takich jak ból, osłabienie lub duszność, co prowadzi do poważnego cierpienia i/lub problemów z funkcjonowaniem. Osoba ta ma nadmierne myśli, uczucia i zachowania związane z objawami fizycznymi. Objawy fizyczne mogą być związane lub nie ze zdiagnozowanym stanem chorobowym, ale osoba ta doświadcza objawów i uważa, że to choroba (to znaczy, że nie udaje choroby).

Osoba nie ma zdiagnozowanych zaburzeń objawów somatycznych tylko dlatego, że przyczyna medyczna nie może być zidentyfikowana jako objaw fizyczny. Nacisk kładziony jest na stopień, w jakim myśli, uczucia i zachowania związane z chorobą są nadmierne lub nieproporcjonalne.

Diagnoza 

  • Jeden lub więcej objawów fizycznych, które są niepokojące lub powodują zakłócenia w codziennym życiu.
  • Nadmierne myśli, uczucia lub zachowania związane z objawami fizycznymi lub problemami zdrowotnymi z co najmniej jednym z poniższych powodów:
    • Myśli ciągłe, które są nieproporcjonalne do powagi objawów
    • Utrzymujący się wysoki poziom lęku o zdrowie lub objawy
    • Zbyt wiele czasu i energii poświęcanych na objawy lub problemy zdrowotne
  • Przynajmniej jeden symptom jest stale obecny, chociaż mogą być różne objawy i symptomy mogą przychodzić i odchodzić

Osoby z objawami somatycznymi zazwyczaj zwracają się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, a nie do psychiatry lub innego specjalisty ds. zdrowia psychicznego. Czasami osobom z objawami somatycznymi może być trudno zrozumieć, ponieważ ich obawy dotyczące ich objawów są nadmierne. Osoby te mogą nadal odczuwać strach i obawy, nawet jeśli zostaną im przedstawione dowody, że nie mają poważnych dolegliwości. Zaburzenie objawów somatycznych zaczyna się zazwyczaj w wieku 30 lat.